"Pooh".. he whispered.
"Yes, Piglet?"
"Nothing" said Piglet, taking Pooh's paw.
"I just want to be sure of you."
ขณะที่พิกเล็ทเดินตามหมีพูห์ไปต้อยๆ รอยเท้าคู่เล็กๆย่ำไปบนหิมะเคียงข้างกับรอยเท้าของหมีพูห์ไปตลอดทาง เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอสมควรและคงไม่ได้คุยอะไรกันเลย พิกเล็ทเลยต้อง ขอเสียง ด้วยการเรียก" พูห์" เมื่อพูห์ขานรับและถามกลับว่า "มีอะไรหรือพิกเล็ท" พิกเล็ทกลับเกาะกุมมือพูห์ไว้ก่อนตอบว่า "เปล่า ไม่มีอะไร แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันแค่นั้นเอง"ภาพนี้ ถ้อยสนทนานี้ เรียบง่ายแต่ลึกซึ้งสังเกตไหมว่าพูห์เดินนำหน้าควรเป็นพูห์หรือเปล่า ที่น่าจะเป็นฝ่ายขอเสียงพิกเล็ทว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือไม่นั่น หมายถึงว่าเป็นความกังวลในใจของพิกเล็ทเองที่เกรงว่าพูห์ จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆ อย่างเขา ในชีวิตเราทุกคนเคยผ่านพบมิตรภาพแสนดีแต่มีกี่คนที่รักษามันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหววันคืนแห่งชีวิต กลืนกินและฉุดดึงเรารุดไปหันกลับมามองข้างหลังอีกทีอาจจะเศร้าใจหากพบว่า คนที่เราไว้ใจ......ไม่มีใครตามเรามาอีกแล้ว. ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอไม่อยากเดินตามหลังเช่นกัน กลัวตามไม่ทันกลัวเธอทำฉันหล่นหาย อยากให้เราเดินเคียงกันไปอยากอุ่นใจมั่นใจ ว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาวไกลเรายังมีกันและกันไปตลอดทาง......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น